15 Ocak 2009

AYRILIK

Küçük adam 2 yaşına tam 1 hafta kala, 14 Ocak 2009'da döndüm işe.
Son 1 hafta çok canım sıkılmıştı. Dokunsalar ağlayacak bir haldeydim. Gerçi dokunulmadan da ağladım ya...
Korktuğum gibi olmadı.
Küçük adam babaannesiyle pek mutlu evde. Her kapı çalmasına "babaanneee" diye koşuyor. Ağlarken "babaannee"diye ağlıyor.Bunlar hoş şeyler. Demek ki seviyorlar birbirlerini, mutlular.
Tabii hoş olmayan şeyler de var.
Candaş'ın yeme meselesi mesela. Zaten Candaş sakin ve uyumlu bir çocuk. Bizi tek korktan yeme konusuydu en başından beri.
Candaş yemek yemeyen bir çocuk ama son 3 aydır süt düzenini oturtmuştum. Sadece uyurken süt içen küçük adama binbir hileyle içiriyordum sütünü.
Babaanne daha küçük adamın huyunu suyunu tam öğrenemediğinden süt içirme çabaları çoğunlukla başarısız sonuçlanıyor. Bu duruma çok canım sıkılıyor ama en azından beraberken mutlular diye seviniyorum. Benden başka hiçkimse içiremiyor zaten. Ben de ömrünün sonuna kadar ev hanımı olarak kalamayacağıma göre bir şeylerden feragat etmem gerekiyordu zaten.
Zamanla bu da düzelir diye umud ediyorum.
Şimdilik hoşçakalın

8 yorum:

Adsız dedi ki...

İş hayatına ve diğer bir deyişle hayata dönüşün hayırlı olsun Gülay'cım. Hayat diyorum çünkü anne olduktan sonra herşeyi unuttuğumuzdan,hayat bir noktada sadece çocuklarımız oluveriyor.
Herşeyin yolunda gitmesine çok sevindim. Süt sorununa bir şekilde çözüm bulacağınıza inanıyorum. İşle beraber çocuk bakmak kolay değil ama hem onların hem bizlerin iyiliği için bu gerekli. Şimdiden kolay gelsin ve anynı sorunsuz dönüşün darısı başıma diyorum...

Adsız dedi ki...

canım oluyor malesef bunlar. biz de dün babamızı Batman'a yolladık. Alp tüm gün her sese "baba" deyip durdu. Biz de Alp ve anneannemizle birlikte Ardahan'a yolcuyuz.. Bakalım ne zaman ailemiz birleşecek. Ben de Düzce Üniv. KBB'a öğretim görevlisi olarak başvurmuştum ve kabul oldu.. Şimdilik işlerimiz yoluna girene kadar ayrıyız babamızdan. Sonra da bir terslik olmaz ise oraya başvurup yerleşiriz inşallah. Yoksa Batman'a gidecektik. Şimdilik işler kesinleşene kadar siteye de yazı koyamıyorum. Hadi hepimiz için hayırlısı...Bu arada Alp'e baba nerde deyince" mama" yani mama almaya gitti diyor zavallımm.. ahh ahh. ne mamaymış bu anlayamadık ama:))

Adsız dedi ki...

bu arada sen hangi hastanede hangi bölümde başladın..?? yoğun mu??

evinkedisi dedi ki...

Yeni düzenin hayırlı olsun :) Bütün gelişmeleri okudum, ne şanslısın ki Candaş'ı bırakacak, candan sizden birileri var. Evet, değişiklikler her zaman zordur ama benim gördüğüm düzen neyse zamanla herkesler ona alışıyordur :) İnşallah yakındaki hastaneye de tayinin olur, amin. Görüşmek üzere :)

evinkedisi dedi ki...

Aaa! Yazdığım yorum gitti mi?!!! Offff!

Beken-Ali dedi ki...

Başakcım teşekkür ederim. İş konusunda sana katılıyorum. Darısı senin başına artık...hayata dönüş için.
Sevgilerimle

Beken-Ali dedi ki...

Damlacım Alp'in babasını araması çok duygulandırdı beni. Anneye-babaya en çok ihtiyaç duyduğu dönemde ailenizin ayrı olması zor olacak. Ama ben eminim ki en kısa zamanda biraraya geleceksiniz.
Düzce Üni çokk sevindim. Hem memeleketin olması, hem de akademik kariyerin açısından çok iyi olur. Çocuk yaptığına göre kariyere sıra geliyor:))
Herşey gönlünüzce olsun.
Diğer soruna cevabı sana özel gönderiyorum.
Sevgilerimle

Beken-Ali dedi ki...

Evin Kedisi,
Çok teşekkür ederim. Teyze konusunda çok şanslıyız gerçekten. Birbirlerinden çok memnunlar. Umarım daha da iyiye gider.
2. yorumuna cevap veriyorum:
Evet, yorumun gittti....yani geldi :)))
Sevgilerimle