Konuşmama Hakkımı Kullanmak İstiyorum

Samimiyet veya mesafe...
Doğal olma, kişiye göre davran, samimi olma...
Düşündüğünü söyleme, sana çok masum ve adil gelen, senin darağacı sebebin olabilir...
Sık sık duyardım da "yok canım, daha neler" diye dalga geçerdim.
Yaşayarak öğrendim, samimiyetimden dolayı üzüntülerimi anlattıklarım, olaylardan kendilerine batan kısım bulup beni üzen şeyleri içinden çıkılmaz hale getirdi.
Ehh, ne diyelim, herkes kendine. Bence ona batan kısmı filan da yoktu o ayrı, yalancı gündemdi niyeti.
Bir abla nasihatı aldım bugün, ki bu abladan çok güzel sözler duyuyorum bugünlerde, samimiyetimden (değneğin öbür ucu bu da) dolayı söylemek istedi.
"Anlatılması gereken bir olay olduğunda sadece fiil kısmını anlat"
"Olur mu hiç dedim, olayların önü-arkası herşeyi değiştirir, fiili bile anlamsız kılabilir"
"Sen önünü arkasını anlattığında fiile kimse bakmıyor, sana negatif dönüş kısmını bulmaya çalışıyorlar" dedi.
Hala kafamı yoruyorum, anlamaya çalışabilmek için.
Halbuki sadece bu böyle diyip geçmem gerekirmiş...Sorgulamadan...
O abla dedi ki "iş hayatı budur". Birşey mi soruldu, mümkünse evet veya hayır demelisin.
Olay anlatılacaksa sadece oluşum kısmını anlat ve geç."
Bakalım ne zaman adam olacam.
Sardunyacığım, okuyorsan sana da gelsin bu sözlerim madem. Malum çok yenisin ve sürüden çok farklı bir kişiliksin.