23 Mart 2007

DOSTÇA...

Sevgili arkadaslar,

Hamileliklerimiz nasil guzel baslamisti ve hersey yolunda giderken hic beklenmedik bir sekilde bebeklerimizi cam fanuslarin arkasindan seyretmeye basladik degil mi pek cogumuz.

Kimimiz 2,kimiziz 3 ve benim gibi pek cok arkadasimizda tek cocugunu sevdi camlarin arkasindan.Hepimiz icin hayat zor basladi,sIkIntilarin, ameliyatlarin isimleri baskaydi,ulkeler farkliydi evet ama hepimiz mucize anne babalariydik dogduklari gunden beri.

Onlar hayata ne kadar saglam basladilarsa bazilari "biz hicbirsey yapmadan" geldikleri gibi melek olup gittiler yanimizdan yakinimizdan.Hayatta kalanlarda her an gidecekmis gibi kaldi cam fanusun arkasinda ta ki eve gelene kadar...

Hayatta hic birseyin garantisi yok.9 ay 10 gunluk hicbir sorunu olmayan cocuklarimiz olsaydi ve yuksek ates yuzunden kalici bir hastaligi olsaydi hergun bebek arabasi yerine tekerlekli sandalyesini itseydiniz ne olacakti?Hayat bitecek miydi?

"Olmus(o noktasiz) is her zaman hayirli is" der buyukler keske bebeklerimiz hep yanimizda ,yakinimizda saglikla buyuseler bizde hergun sukur etsek verdikleri icin yuce yaradana.

Her hafta gittigimiz cocuk hastahanesinde saglikli dogduklari halde sonradan ciddi kalici sorunlari olan yuzlerce aile goruyorum.Onlardan biri "simdilik" olmadigim icin cok sukur ediyorum.Gidenler kayip degil sizler icin en hayirlisiymis ve gercekten sevgili kullarsiniz ki Rabbim sizleri daha buyuk ve daha zor seylerle sinamadi.

Yasam herkese ayri ayri ders veriyor ve hergun verdiklerinden sinav yapiyor bu yasadiklarimizda bizlerin sinavi.Sadece sabir bu sinavdan gecmenin yolu ve guclu olarak yikilmadan ayakta kalmak.

Acilariniz, yasadiklariniz,kayiplariniz ve hala hissettikleriniz icin soyleyecegim hic bir sey yok ne hissettiginizi hicbir zaman anlayamayacagim.Ne soylense,yazilsa bos artik.Acilarinizin sizleri daha guclu bireyler yapmasina izin vermesini dileyecegim sadece.Ve sizler ne kadar guclu anne/babalar olursaniz cocuklarinizda o kadar guclu birey o kadar guclu kisilik olacaklar unutmayin..

Yarinlarin mucizesi onlar.Silin gozyaslarinizi,sIkI sIki sarilin elde kalana,sukredin bol bol varolan neyse inaniyorsaniz.Sabir ,sevgi ve mutlu bir cift goz onlari hayatta tutacak olan,pimpirikli korkak, ne olacak diye saskin saskin dolasan anne baba istemiyor onlar.Hadi kalkin sImsIki basin yere gozyaslariniz uzuntuden degil mutlulluktan aksin artik.

Yagmurlu Kanada dan herzamanki sicacik sevgilerimizle...

Cesur yuregin annesi
Oglunu her an kaybedebilecegini bilen...

Esra Mehves AYDIN

Hiç yorum yok: