Olsun da Bitsin İnşallah

Küçük adamım...

Yarın sabah ameliyata gireceksin. Yaklaşık 6 aydır hiç bitmeyen ve aralıksız her cuma günü başlayıp pazartesiye kadar süren boğaz enfeksiyonların hepimizi çok bunalttı.

PFAPA sendromu mu değil mi derken 1 aydır kortizona cevap vermesiyle kesinleşti teşhisimiz.

Her atakta kortizon ve sorun ortadan kalkıyor. Çözüm bademcik ve geniz etinin alınması. HAstane arayışımız da sonuçlanınca geldi çattı ameliyat günü.

Cumartesi doktordaydık. Bize bir sürü sey anlattı tabii, çok minik olduğun için risklerin fazlalığından bahsetti. 3 yaşında olmana rağmen hala 9 kg.sın ve bu da herkesi tedirgin ediyor. Hele bir de ameliyat sonrası yememe inadın tutarsa herşey daha da zorlaşacak. Dondurma dükkanı istiyordun günlerdin. Bugün aldım sana ama göstermedim. Yarın ameliyat sonrası ta ta ta taaammmm yapacam sana. Umarım mutlu olursun görünce ve o koca gözlerini kocaman açıp "yaşasınnnn" diye bağırırsın.

Baban diyor ki dün bana "neden bu kadar kafana taktın bu ameliyatı? Çocuk 3 kg iken de ameliyat oldu ve çok daha tehlikeliydi herşey. O zaman bu kadar düşünmemiştin de şimdi niye endişelisin?"

Buna cevap çok basitti:
"Doğru düzgün karnımda bile taşıyamamışken ve ne olduğunu-anneliğimi bile anlamamışkendi onlar. Anne olduğumu bile hissedemiştim ki?"

Şimdi koskoca 3 yıldır koyun koyunayız küçük adamım. Her halin, her duruşun, her sözün, her osuruğun öyle güzel ki....

Annelik içgüdüseldir, çocuk doğurunca kendiliğinden gelir derler ya, hiç doğru değil.

Annelik karnında taşımak kadar bir canın can oluşuna tanık olmak, beraber gülmek beraber ağlamak, her bir gelişiminde duvarlara çizik atmakmış.

Küçük adamım, iyi ki beni anne seçtin kendine.

Güçlü ol ve bir çırpıda atlat bu ameliyatı da.

Küçük büyük adamım benim.

************************

Güzel meleğim...

Bu ameliyat sırasında o yaşadığımız günlere döndüm, ne zor ne acıymış herşey.

O zaman nasıl bir durumun içinde olduğunu da bilmiyordum ya o da ayrı konu. Ne zaman normale dönmeye başladı herşey, işte o zaman acılar başladı ben de.

Senin acın da böyle idi. Senin için gözyaşlarım küçük adamın ilk sosyal gülüşünde dökülmeye başlamıştı. Aylarca...aylarca sanki o an gitmişsen benden gibi deli danalar gibi ağladım, 1 yıl boyunca kapandığımız 2 kişilik evimizde.

Şimdi biliyorum ki sen küçük adamın koruyucu meleğisin, onun üstündeki elsin.

Sen kardeşine güç vereceksin meleğim, değil mi?

Seni çok seviyoruz meleğim. Bu konuda asla şüphen olmasın