Tanıştık...
İlk bir yaşın kabus sayılan hastalığıydı.
Tabii prematureler için.
RSV aşısı yaptıralım mı-yaptırmayalım mı soruları arasında iyi bir koruma ile yaptırmamaya karar vermiştik. Grip bile olmadı Candaş 2 yaşına gelene kadar.
Kreşe başladık ve hastalıklar gelmeye başladı. Kreşin getirilerinin yanında önemsemeye çalışıyoruz tabii. Küçük adam kreş sayesinde oldukça gelişme kaydetti.
1 haftadır öksürüyor, 1-2 gün ara sıra tık...tık şeklindeydi.
3. gün kriz şeklinde öksürükler geldi. Doktora gittik. Son 2 haftadır burun akıntısı vardı, SF ile temizliyordum evde. Meğer o akıntı cierlerine gitmiş ve bronşları tıkamış.
Çocuğumun burnu akıyor diye de dr gidilmez ki...
Ventolin şurup başladık, 3 günde gerileme olmazsa tekrar görüşmek üzere ayrıldık.
3. gün ateşlendi ve öksürük arttı. Hem de nasıl artma. Nefes aldırmadan, ara vermeden öksürük krizleriyle...
Hastanede yatarak ventolin nebul tedavisi önerildi. Ama küçük adam her hastaneye yatışında inanılmaz ajite oluphuy değiştirdiği için çok elzem değilse yatırmak istemediğimi söyledim. Nebulu evde kullanabilirsek olur dedi.
Evimizin karşısındaki hastaneye ilk gün 4 saatte bir gittik, çığlıklar arasında ilaç verildi.
2. gün(bugün) nebulizatör cihazı satın aldık.
Günlerdir hiçbirşey yemiyor.
Üstünü giydirirken, ayakkabılarını her gördüğünde,
"Ben okula gitcemmm, Bediş Anneye gitcem" diye başlıyor.
Doktoruna da anlattı okula gitmek istiyormuş. Bugünleri de gördüm ya, ne diyeyim daha. Çok şükür.
Gitmedik tabii okula.
Bugün de ağzına lokma girmeyince öğle emeği için en güzel restorana gittik:
"Sağlık Bakanlığı'nın Resmi Bir Kreşi Yemekhanesine " :)))
Bediş Anne doyurursa doyurur ancak bu sıpayı diyip, düştük okul yoluna.
Bir cilve, bir sevinç Bediş Annesini görünce.
Öğlen yemeğini de nispeten yemiş, eve dönmeyi planlarken yemek sonrası işyerimde işlerimin olması nedeniyle kaldık. Zaten öğlen uykusuna yattı sonrasında.
Uyandığında kekini de yemiş.
Geldik evimize.
Nebul tedavisi devam.
6 saatte bir...
Yarın 8 saatte bir...
Sonra 12 saatte bir...
şeklinde 1 haftada kesilecek tedavi.
Son durumumuzu soranlara bugün son 2 günden daha iyi. Geceleri öksürük krizleri ile uykuyu unutan küçük adam umarım bu gece uyur.
Bugün ateşi de çıkmadı.
Zaten ateşi olmadığında öksürük krizi de gelmedikçe keyfinden birşey kaybetmemişti küçük adam. İştah gitmişti sadece. Yani gitti derken meyve hariç lokmasız geçti son günler.
Tüm çocuklara (herkese tabii ama özellikle çocuklara) sağlıklı günler...
14 Temmuz 2009
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
3 yorum:
en kısa zamanda düzelir inşallah küçük candaş. çok geçmiş olsun canım.
sevgiler
çok geçmiş olsun sevgiler
bizde de vardı bu hastalık.malesef 9-10 ay tekerrür etmeyen hastalık geçtiğimiz kış yine nüksetti.tek çare nebullar.ne dielim bu kadarcıkla kalsın.ilk dr.miz sen 7 yaş olanaca yatar cıkarsın hastaneye demışti.ben başlamıştım ağlamaya ve bir daha ona gitmedim.ikinci dr. ise daha munasip dille bunun nüksedebilecek ama nebullarla hallolcak bir şey olduğunu söylemişti.daha yumuşak bir lisan.geçmiş olsun.....
Yorum Gönder