Dün tüm gece boyu gibi süren kabuslar gördüm.
Amerikan Hastanesi Yoğun Bakımı'ndaydım.
Kuvözlerin arasında dolandım durdum. Bir oğlumun bir kızımın başındaydım. Kaybedilen bir bebek vardı, kız bebeği, benim bebeğim. Adı neydi bilmiyorum, belki Beken, belki Stephanie...
Herşey çok kötüyken bile gülen gözlerle bana bakan hemşireler vardı, bize pozitif enerji vermeye çalışan.
Candaş'ın "anneeee" diye acıklı acıklı ağlamasıyla uyandım. Sanki O da aynı kabusu görmüştü ve beni çağırıyordu. Yanına gittiğimde uyuyordu küçük adam. Bebeğimi kaybetmenin acısı vardı yüreğimde sabah sabah. Gözlerimde yaşlar, yüreğimde burukluk. Beken'imi kaybettiğimde dökemediğim gözyaşları sıralanmıştı boğazıma. Dışarı çıkmak için benim gibi hissettiğim başka bebekleri, başka çocukları beklemişlerdi.
Seren Serengil'in minik kızının acısıydı bu. Aynı anları, aynı duyguları yaşadım O'nunla. Nasıl düğüm düğümdür boğazı şimdi diye daha da acı duydum içimde. Keşke bir yerlerde karşılaşsam da biraz dinlesem O'nu istedim.
Belki de Beken'imle aynı odayı paylaşmıştı Minik Stephanie...
Hepsi için aynı acıyı yaşadığıma göre ne önemi var ki kimin bebeği olduğunun?
Bizim yavrularımız Onlar.
Allah tüm bebeklere sağlıklı ömürler versin.
09 Nisan 2009
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
.JPG)
.JPG)
6 yorum:
allah kimseye yaşatmasın evlat acısı.
valla seren serengil in bebeğini senden öğrendim. ama çok zor olduğunu tahmin ediyorum. ben alp 6,5 aylıkken erken doğum sancılarıyla 1 ay tedavi gördüm.. ben bile o kadar üzülmüştüm ki....çok öpüyoruz sizleri.
damla
bizim hayat hala düzene girmedi. babamız batman 'da. Dün açılan eş durumu kurasına başvurduk. ama sağlık bakanlığı aralıktan itibaren öğretim görevlilerinin eş durumlarını kabul etmiyormuş diye bir duyum aldık.. Kurbanlık koyun gibi bekliyoruz... Yani doktorların da hali böylee....kimse onlara gereken önemi vermiyor ki onlar hastalarla yeterince ilgilensin. benim gibi ailesi bölük pörçük olmuş onlarca karı koca doktor arkadaşım var..
inan aynı acıları bende yaşadım duyduğum zaman.seren serengilin bebeği gibi nice bebekler o kadar zorki heleki evlat acısı.HER İNSANIN İÇİNİ DERİNDEN YARALIYOR KIZIMI KAYBETTİĞİM GÜN ONU EN SON GÖRDÜĞÜM GÜNDÜ ELİMİ TUTMASI GÖZÜNÜ AÇMASI ZOR GÜNLER UNUTMAK YADA ALIŞMAK DİYE BİŞEYDE YOK O ACI HEP İÇİMDE:(:(:( YÜCE RABBİM HİÇ BİR ANNENİN YÜREGİNE BU ACIYI KOYMASIN.
BUARADA GÜLAY TEYZESİ BİZİM UFAKLIK DE DE GEL GEL ANNE DEMEYE BAŞLADI.
inan aynı acıları bende yaşadım duyduğum zaman.seren serengilin bebeği gibi nice bebekler o kadar zorki heleki evlat acısı.HER İNSANIN İÇİNİ DERİNDEN YARALIYOR KIZIMI KAYBETTİĞİM GÜN ONU EN SON GÖRDÜĞÜM GÜNDÜ ELİMİ TUTMASI GÖZÜNÜ AÇMASI ZOR GÜNLER UNUTMAK YADA ALIŞMAK DİYE BİŞEYDE YOK O ACI HEP İÇİMDE:(:(:( YÜCE RABBİM HİÇ BİR ANNENİN YÜREGİNE BU ACIYI KOYMASIN.
BUARADA GÜLAY TEYZESİ BİZİM UFAKLIK DE DE GEL GEL ANNE DEMEYE BAŞLADI.
gülaycım inan aynı acıyı bende hissettim seren serengilin bebeğini duyduğum gün yaşadıklarım birbir gözümün önündeydi tutamadım kendimi:( evlat acısı tarifi o kadar zor bir acı ki kızım heran aklımda yokluğuna halen alışamadım o gözleri o bakışları heran aklımda kaybetme korkusu desen adeta içime işlmiş durumda.Seninde söylediğin gibi yüce rabbim bütün bebeklere sağlık versin ve yüce rabbim yine hiçbir annenin yüreğine o acıyı düşürmesin:( unut madan gülaycım bizim ufaklık gel gel dede demeye başladı:):):)
Yorum Gönder