BAHARIM SENSİN

Baharı çok çok severim.
Hemen her yıl dört gözle beklerim baharı.
En çok da bundan iki yıl önce beklemiştim, sabırla, dualarla.
Doğum dursun, baharı beklesin istemiştim. En çok istediğim bahardı o bahar.
Bekleyemedik baharı, kış çiçeği gibi geldi bahar çiçeklerim.
Bir bahar günü evime tek güneşle döndüm sonra. Ama yine de sevinçle döndüm.
2 yıl boyunca evde yaşadım baharı, tomurcuklanan çiçeğimi severek, tomurcuklanamayan çiçeğim için üzülerek.
Bu sene de çok bekledim baharı.
Bahar gelsin, güneş düşsün üstümüze diye.
Gri gökyüzü uzun sürdü ve haftalardır ilk kez gördük güneşi.
Bugün işyerimden bir tutkuymuş gibi seyrettim baharı.
Sürekli balkona çıktım, etrafa baktım, insanları seyrettim.
Biran önce eve gelmek istedim, bahar çiçeğimle sokağa atmak istedim kendimi. Sanki çıkış saati gelince güneşim kayıp gidecekmiş elimden gibi korktum.
İş-ev arası 7 km bitmek bilmedi. Saat 5'te evdeydim ve daha kapıdan aldım küçük adamı sokağa attım.
Parka gittik, ayaklarım yerden kesildi. Küçük adamı salıncağa, kaydırağa götürmek istiyordum ama aslında ben de sallanmak istiyordum o salıncakta.
Kaydırakta çığlıklar arasında kaymak, çimenlerde ıslak toprağı hissederek hop hop zıplamak istiyordum.
Küçük adam da anlamış olmalı ki hevesimi yerinde durmadı. Sadece ve sadece çocuğunu mutlu etmek isteyen bir anne olarak mecburen!! zıpladım, koşturdum, eğlendim.
Ben eğlendikçe küçük adam da coştu, O coştukça ben daha çok eğlendim.
Teyzemin "az kalın parkta, çocuk akşam serinliğinde hasta olur" ikazını duymadım, görmedim, anlamadım...
Sitenin etrafını elele dolaştık, patron nereye isterse oraya gittik. Çimleri çiğnedik zıplayarak. Küçük adamın elindeki süt dilimini paylaştık pis ellerimizle.
Cep telefonunun kamerası bile coşkumuzu hissetti, pek güzel çekti fotoları.
Ne güzelsin sen bahar be!!!
İçim kıpır kıpır...
Börtü böcek çimenlerin üstünde gezmeye başladığından mıdır ne?







Aydede aşkı hep var ya, yine vardı. Gözler gökyüzünde.

Sakın bizi kandırıp gitme olur mu?