Araları çok iyi, birbrlerini çok seviyorlar. Sağolsun teyzeciğim karda-soğukta minibüse binerek sabah erkenden evimize geliyor, akşam biz eve geldikten sonra evine gidiyor, yemek-ev işleri ile ilgileniyor. Hakkını nasıl ödeyeceğimizi bilmiyorum.
İyi ki varsın teyzeciğim.
Candaş teyzemize babaanne diyor. Babaannesi sayılır zaten. Farkettik ki hiç fotoları yokmuş birlikte. Çünkü ben teyzemi göremiyordum şuana kadar. Sabah Ersin bekliyordu teyzemi, ben erken gidiyordum işe. Akşam da yine eşim erken geliyordu, teyzemi gönderiyordu.
19 Şubat 2009 itibariyle ben evime yakın olan yeni işyerimde göreve başladım. Artık sabahları teyzemi ben bekliyorum, akşamları da ben gönderiyorum. Fotoğraflarını çektim ikisinin.
Teyzeciğim ne kadar teşekkür etsem azdır. Bizim için öyle büyük birşey ki yaptığın.
Gözüm arkada kalmadan işe gidebiliyorum. Dolu dolu zaman geçiriyosunuz beraber. Öyle ki ben eve geldiğimde Candaş "babaanne" diyor bazen bana. Mutlu oluyorum, seni çok seviyor ve kapı çaldığında bile babaane diye koşması seni özlediğini gösteriyor. Bu da ben evde değilken içimi daha da rahatlatıyor.
Hep Candaş'ın yeme sorununun daha kötü olmasından korkuyordum. Seni de tedirgin ettim çoğu zaman, ama sen Candaş'a bakmaya başladığından beri Candaş son zamanların en fazla gramını almış. Benden daha iyi yemek yediriyorsun O'na. Candaş yeni yeni şeyler gösteriyor bana akşamları, senden öğrendiği.
İyi ki varsın teyzeciğim. Hakkını nasıl öderiz bilemiyorum. Dualarımız hep seninle. Tüm ömrün boyunca sağlık ve mutluluk diliyorum sana. Çocukların-torunların hep yanında olsun. En acı günlerin geçmişte kalanlar olsun.
.JPG)
.JPG)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder