Akşam yemeğe oturduk.
Küçük adam ilk kaşığını ağzına götürür götürmez ağlamaya başladı, eliyle ağzını tutuyor.
Çıkmaya çalışan dişi acıdı.
Ağladı, ağladı.
Kafasını bana uzattı, eliyle ağzını gösterdi:
"Öpp"
.................
.......................
...........................
.................................
05 Ocak 2009
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
4 yorum:
Uzun süredir takip ettiğim bebeklerden biri Candaş, zevkle, ve Candaş'ın azmini takdirle okuyorum.. ÇEvremdeki prematüre bebeciklerden tecrübeliyim ama Candaş kadar azimlisini görmedim, nazarlar değmesin miniğimize.. Çok geçmiş olsun, ateşli hastalık gelmiş geçmiş, diş ağrısı nedir ki?
Öpüyorum minik adamı, sımsıcak sevgiler.....
Pastacirapunsel,
Yorumunuzu okurken koltuğa sığamadım, öyle gururlandım ki...İnsanın çocuğuna iyi şeyler söylenmesi bu kadar mı güzel birşeymiş şaşıyorum...
Çok teşekkür ederim. Candaş umarım dediğiniz gibidir. Bizim kıstasımız normal çocuklar değil, prematureler olduğundan sizin bu konuda tecrübeli olmanızdan dolayı daha bir mutlu oldum.
Diş ağrısı aylardır çıkamayan köpek dişlerinin acıması.
Sevgilerle
Gülay
Canım benim,öpseydin annesi.Kıyamam ben miniğe,hayırlısıyla çıksada kurtulsanız sizde...
Öpmez olur muyum hiç...Fırsatları iyi değerlendiririm.
Dişler acıyor ama hala göstermediler kendilerini, uzun sürecek biraz galiba ;((
Yorum Gönder