HAYALİMİZDİ...

Geçen sene hayalimizdi.
Yılbaşı gelirken ağaç süsleme telaşımız vardı. 3 kişilik ilk yeni yılımızdı bu. Biz süslemeyle uğraşırken Candaş'ın dağıtacağı günleri hayal ettik. Belki diyorduk, seneye olur hayalimiz.
Şimdi o sene geldi. Hayalimiz gerçek oldu galiba, ama biraz farkla...
Bu akşam Candaş'ın biraz ateşi vardı, uyumak istemedi, huzursuzdu.
Kaldırdım, oyun oynayalım bari dedim. Saat gece yarısı 1 ...Yılbaşı ağacımızı süsleyelim dedik. Küçük adam bir heyecanlı ki sormayın. Koşturuyor, süsleri alıyor, ağaca takıyor, çığlıklar atıyor. Hayalimizin bir bölümü buydu işte. Hayaldekiyle gerçek farkı ise, Candaş etrafa saldırmadan, pek fazla dağıtmadan ciddiyetle süsleri taktı, inceledi...Anneye yardım etti gerçekten. Sonra da yere dökülen ağaç yapraklarını gırgırla temizledi :)) Gece yarısı makine çalıştıramadık tabii.
Bu işler sırasında bir ara benim O'na sırtım dönük olarak ağaçla ilgileniyordum ki, küçük adamı ihmal etmiş olmalıyım. Arkamdan minicik bir çift el sarıldı bana, kolları yetişmedi. Kafasını da sırtıma dayadı. Yüreğime dokundu O'nun minicik elleri. Sarıldım, duygulandım, coştum vs vs. Öyle çok sarılmışım ki küçük adama canı candı, kızdı bana. Kendimden geçmişim O'nu severken...

Bu gece saat 01-03 arası manzaraları

Paladium Alışveriş Merkezinde Yeni Yıl Coşkusu

Yazın takılmayan güneş gözlükleri kışın takılır :)
Candaş 5.ayından beri kendi odasında uyuyor. Yatağı dışında uyumaz bizimki, bir de pusetinde. Bizim hayallerimizden biri de Candaş'a sarılarak yanımızda uyumasıydı. Ama sadece hayal olarak kalacak diye düşünüyorduk.
Cumartesi günü kahvaltı sonrası mutfakta uğraşırken küçük adamla babasının sesini duyamayınca bakmaya gittim. Bizim yatağımızda sarılmışlar birbirlerine uyuyorlar...
Şaştım kaldım...Kıskandım aslında. Candaş ilk kez birisiyle uyudu, babasıyla.
Candaş'ın uyuma hikayesi ise çok ilginç. Yatakta babayla oynarlarken babasının sırtından geçmeye çalışmış, kafası yatakta, ayakları babasının sırtındayken kalmış orada. Sadece bacakları hareket ediyormuş, babamız bakmış ki, adam uyuyor :))) O da almış koynuna küçük adamı sarmaş dolaş 3 saat uyumuşlar....

Bu arada biz üzgünüz bu aralar.
Geçen cumartesi Melek Buse hastalandı. Pazar günü pnomoni başlangıcı teşhisiyle hastaneye yatırıldı. Bugün daha iyi olduğu için tedavisine evde devam edilmek üzere taburcu edildi.
Melekciğim, çabucak iyileş de Candaş'la yaramazlıklara devam edin olur mu?
Dualarımız seninle minik şekerim.